Spośród zaproponowanych przez Pana form poprawna jest druga – we fleksyjnym języku polskim odmieniamy wyrazy, których budowa na to pozwala. Inny zabieg dopuszcza pozostawienie formy nieodmiennej – dodajemy wtedy wyraz pospolity nazywający dany obiekt, np. Dysponujemy dokumentem „Zasady dysponowania sił i środków…”. O tych regułach pisaliśmy już w naszej poradni (por. odpowiedź: Gdzie byłem: w pubie Nirwana, w Nirvanie…). I jeszcze refleksja dotycząca użycia przez Pana wyrazu dysponować. Ma on trzy znaczenia: 1. książk. ‘rozporządzać czymś’ (w tym znaczeniu jest nadużywany, lepiej: mieć, np. Dysponuje inwencją twórczą, lepiej: ma inwencję twórczą), 2. książk. ’wydawać polecenia, kazać coś wykonywać, coś dostarczać, np. Środki dla rolnictwa są dysponowane z budżetu, 3. rel. ’udzielać ostatnich sakramentów’. Wydaje się, iż nie chodziło Panu o żadne z tych znaczeń. Czasownik dysponować coraz częściej jest używany w polszczyźnie ogólnej w niepokojąco rozszerzonym znaczeniu.  Poza tym zasady poprawności stylistycznej każą unikać powtarzania wyrazów w bliskim sąsiedztwie, a leksykalne – przestrzegają przed  nadużywaniem wyrazów obcych.

Katarzyna Jachimowska