W swojej dotychczasowej pracy naukowej dr Bartosz Soloch koncentrował się na problemach związanych z interakcją pomiędzy różnymi (pod-)systemami prawnymi, w szczególności prawem krajowym, międzynarodowym i europejskim. Szczególną uwagę poświęcał problematyce wzajemnych relacji pomiędzy różnymi ponadnarodowymi mechanizmami rozstrzygania sporów, ze szczególnym uwzględnieniem TSUE i arbitrażowych trybunałów inwestycyjnych. W swoich badaniach kładł nacisk na ich możliwie głębokie osadzenie w praktyce międzynarodowej (zwłaszcza orzeczniczej), jak również przydatność płynących z nich wniosków dla praktyki prawa. Działalność naukową łączył z zagadnieniami prawa międzynarodowego. Zajmował się także jako radca Prokuratorii Generalnej RP i zastępca dyrektora w Departamencie Prawno-Traktatowym MSZ. Swoje dociekania podporządkowł przede wszystkim dwóm naczelnym zasadom. Przede wszystkim opierały się one na założeniu że zadaniem nauki prawa w ostatecznym rozrachunku jest dostarczanie praktyce pogłębionego rozumienia otaczającej nas rzeczywistości prawnej i propozycji rozwiązań dla istniejących problemów praktycznych. Ponadto kierował nim przekonanie, że osiągnięcie tego celu wymaga gotowości do ponownego, krytycznego spojrzenia na zastane koncepcje, nawet jeśli są one utrwalone.
Tytuł pracy
„Autonomia prawa UE jako ograniczenie dostępu podmiotów prywatnych do międzynarodowych mechanizmów rozstrzygania sporów”.
„Autonomy of EU Law as a Limit to Private Parties' Access to International Dispute Settlement Mechanisms”.
Doktorat napisany w języku angielskim pod kierunkiem Pani Profesor Anny Wyrozumskiej oraz przy wsparciu Pani Doktor Anny Czaplińskiej jako promotor pomocniczej. Jest on poświęcony problematyce ograniczeń stawianych przez prawo Unii Europejskiej (UE) i orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) dostępowi podmiotów prywatnych do innych międzynarodowych mechanizmów rozstrzygania sporów. Zagadnienie analizowano zarówno z punktu widzenia prawa UE, jak i prawa międzynarodowego, ze szczególnym uwzględnieniem istniejącego dorobku orzeczniczego. Doprowadziło to do wniosku, że na obecną chwilę brak jest jasnych kryteriów dla oceny zgodności takich mechanizmów z prawem Unii Europejskiej.
Odwiedź repozytorium UŁ i przeczytaj tę pracę.
