Praca dra Krzysztofa Sztandera opiera się na charakterystyce biofizycznej nanocząstek i ocenie ich możliwości wykorzystania w terapii fotodynamicznej pod kątem ich aktywności biologicznej. W ostatnim czasie na stażu podoktorskim na Universidad de Castilla- La Mancha skupia się na ocenie możliwości wykorzystania nanocząstek do dostarczania siRNA w leczeniu glioblastomy.
Tytuł pracy
„Nanonośniki różu bengalskiego w terapii fotodynamicznej raka podstawnokomórkowego skóry”.
W pracy doktorskiej badał zastosowanie nanocząstek jako nośników różu bengalskiego w terapii fotodynamicznej raka podstawnokomórkowego skóry.
Odwiedź repozytorium UŁ i przeczytaj tę pracę.
Motto
„Naukowiec nie jest osobą, która udziela właściwych odpowiedzi, jest osobą, która zadaje właściwe pytania” – Claude Lévi-Strauss.
