Pierwszy człon nazwiska, tj. Korwin, to nazwa herbu i zgodnie z regułami panującymi w polszczyźnie nie jest on odmienny, drugi zaś człon odmieniamy jak przymiotnik. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na inny aspekt odmiany nazwisk: zwyczajowo i zgodnie z normą odmieniamy oba człony męskich nazwisk złożonych (na tę możliwość wskazuje w Poradni PWN Jan Grzenia). Tym samym dopuszczamy dwa warianty (notowane m.in. w Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN):
D. Korwin-Mikkego lub Korwina-Mikkego
C. Korwin-Mikkemu lub Korwinowi-Mikkemu
B. Korwin-Mikkego lub Korwina-Mikkego
N. Korwin-Mikkem lub Korwinem-Mikkem
Ms. Korwin-Mikkem lub Korwinie-Mikkem
Agnieszka Wierzbicka
