Wyraz plener może występować w polszczyźnie w kilku znaczeniach, co będzie miało wpływ na łączliwość składniową. Leksem ten, definiowany jako 'przestrzeń poza budynkiem, pod gołym niebem’ (WSJP), wymaga użycia przyimka w, np. warsztaty w plenerze. Gdy użyjemy tego wyrazu w znaczeniu 'impreza zorganizowana dla artystów w celu malowania, rzeźbienia, fotografowania na wolnym powietrzu’ (WSJP), należy posłużyć się przyimkiem na, który – dołączony do nazw imprez, zebrań itp. – tworzy z miejscownikiem wyrażenia określające jednocześnie miejsce i czas, np. poznali się na plenerze fotograficznym. Nie znam treści wspomnianej książki; jeśli bohaterka brała udział właśnie w tego typu spotkaniu, przyimek na byłby uzasadniony.
Warto jeszcze przytoczyć dwa pozostałe znaczenia wyrazu plener, które notuje „Wielki słownik języka polskiego” pod redakcją Piotra Żmigrodzkiego, tj. 'teren poza studiem, w naturalnej scenerii, odpowiedni do filmowania’ oraz 'filmowanie w naturalnej scenerii’.
Katarzyna Burska
