Nazwiska o podobnym zakończeniu zdarzają się dość często, np. Turnau, Streilau, Rau itp. W wymowie ostatnią głoską takiej nazwy własnej jest ł, czyli Dał, Turnał, Strejlał, Rał. Nazwiska o takiej budowie odmieniają się jak np. imię Michał. W wymowie nie sprawiają one większych kłopotów, problem pojawia się, kiedy chcemy zapisać formę miejscownika lub wołacza liczby pojedynczej (o kim? o Daue? Dale?). Dlatego formę tych przypadków należy wymawiać Dale, natomiast w piśmie można pozostawić ją bez odmiany, dodając jakiś inny wyraz (imię, tytuł, stanowisko itp.) we właściwej formie.

M. Dau                            Dauowie

D. Daua                           Dauów

C. Dauowi                        Dauom

B. Daua                           Dauów

N. Dauem                        Dauami

Msc. o (Janie) Dau         O Dauach

W. (Janie) Dau!                Dauowie!

Izabela Różycka