Zacznijmy od miejscowości Ciche. Nazwy miejscowe rodzaju nijakiego, które zakończone są w mianowniku liczby pojedynczej na głoskę e, odmieniają się jak przymiotniki (choć są rzeczownikami) i mają w narzędniku i miejscowniku końcówkę -em, np. Byłam w Zakopanem; Mieszkałam w Małem Cichem/Cichem. Rzeczownik spa/SPA definiowany zarówno jako centrum odnowy biologicznej, jak i miasto (Spa) jest nieodmienny, w przeciwieństwie do leksemu resort. Nie wiemy, jaka jest intencja autora nazwy. Najprawdopodobniej został tu zastosowany skrót składniowy i leksem ciche jest przydawką, określeniem rzeczownika spa. Przy takim założeniu wyraz ten należałoby odmienić jak analogiczny przymiotnik z zakończeniem -ym w narzędniku i miejscowniku. Mamy więc tu kilka wariantów: Byłem w Cichem (miejscowość); Byłem w Cichem, w pensjonacie „Ciche SPA & Resort”; W Cichem jest dobre jedzenie (jeśli mówimy o miejscowości)/W Cichym jest dobre jedzenie (jeśli chcemy skrótowo potraktować nazwę kurortu). Mało prawdopodobna jest ostatnia możliwość, w której leksem ciche miałby postać przymiotnika liczby mnogiej i odnosiłby się i do spa, i do resortu (W Cichych jest dobre jedzenie).

Pozdrawiam serdecznie

Anna Sokół-Klein