Spośród nazwisk żeńskich odmieniają się tylko te, które kończą się na samogłoskę –a. Z tego wynika, że jeżeli nosicielką nazwiska Mitko jest kobieta, będzie ono nieodmienne. Jeżeli używamy tego nazwiska w odniesieniu do mężczyzny, wówczas odmienia się ono tak jak rzeczownik rodzaju żeńskiego, np. matka: Mitko, Mitki, Mitce, Mitkę, Mitką Mitce, Mitko!
Izabela Różycka
